Het is vakantie. Heerlijk weer. Alle tijd. Ik neem me voor om ‘s ochtends vroeg vers brood bij de bakker te gaan halen. Ja, en ik haal bij de supermarkt nog wat ontbijtspulletjes die mijn dochter lekker vindt. Mmm, dat wordt gezellig met z’n allen ontbijten straks. Ik verheug me er al op!

Bij de bakker is het niet helemaal duidelijk wie er aan de beurt is. Ik sta ook niet netjes in de rij eerlijk gezegd. Een meneer gebaart dat ik aan de beurt ben. ‘Ben ik wel aan de beurt?’ vraag ik nog. ‘Ik heb een vrij weekend en heb alle tijd’ krijg ik als antwoord. ‘Ik ook’, zeg ik. Tja, en wie gaat er dan eerst. Je zou zomaar ruzie kunnen krijgen omdat je beiden alle tijd hebt en de ander voor wilt laten. Maar ja. Ik maak maar gebruik van zijn gebaar en bestel mijn brood. Ik heb echt het gevoel alsof ik alle tijd van de wereld heb. Harmonie. Heerlijk gevoel!

Dus daarna ga ik met een rustig, ontspannen fietstempo met vers brood en ontbijtspullen terug naar het vakantieappartement. Hè, wat fijn toch, vakantie.

En dan blijkt dat ik ook in de vakantie opeens kan worden overvallen door een acute aanval van chagrijnigheid. Mijn dochter heeft namelijk een ander plan. Hoezo, gezellig aan tafel ontbijten? TV kijken is toch leuker? Ze lijkt echt niet van plan mee te gaan in mijn fijne plan. Oei, dat had ik niet verwacht en ik wordt acuut pissig. Wat krijgen we nu, waar is mijn gevoel van rust?

Tja, dit is zo’n moment dat de situatie zoals die is, anders is dan hoe ik zou willen dat het is. Dat herken je vast wel. En daar komen toch zoveel ‘lastige’ emoties uit voort. Zelfs in de vakantie. Ik glimlach om mezelf. Mildheid. Steeds weer opnieuw beginnen. Ook dat is mindful.